Snurken en slaapapneu
- een verstoorde slaap;
- vermoeidheid en slaperigheid overdag;
- beïnvloeding van de bloeddruk;
- verhoogd risico op hart- en vaatziekten.
Oorzaak van snurken en slaapapneu
Snurken en slaapapneu komt vooral voor bij personen met overgewicht, met een bepaalde anatomie van het aangezicht en bij een beperkte doorgankelijkheid van de neus- en keelholte (bijvoorbeeld als gevolg van grote amandelen). Roken, verkoudheid, gebruik van alcohol en slaapmiddelen en slapen op de rug verergeren de problemen. Bovendien komt de aandoening vaker voor op middelbare leeftijd en ziet men de aandoening vaker bij mannen dan bij vrouwen.Diagnostiek van snurken en slaapapneu
Bij het onderzoeken naar de aanwezigheid van snurken en slaapapneu en de oorzaken hiervan, zijn diverse (medisch en tandheelkundig) specialisten betrokken. De kno-arts onderzoekt het gebied tussen de neusholte en de stembanden op vernauwingen door middel van een flexibele slang waarin een cameraatje is bevestigd. Met een slaaponderzoek of slaapregistratie (polysomnografie) kan de specialist slaapapneu vaststellen. Hierbij registreert hij/zij met speciale apparatuur tijdens de slaap ademhalingspatronen, hersenactiviteit, hartritme, spierspanning en zuurstofgehalte in het bloed. Soms worden ook de snurkgeluiden geregistreerd. Het slaaponderzoek gebeurt thuis, in het ziekenhuis of in gespecialiseerde klinieken (slaap/waakcentra). Er zijn eenvoudige screeningsapparaten voor gebruik thuis. De tandarts(specialist) onderzoekt de conditie van het gebit en de omliggende weefsels, de wijze waarop de kiezen op elkaar komen en eventuele kaakklachten die van invloed kunnen zijn op een eventuele tandheelkundige behandeling van snurken en slaapapneu. Op grond hiervan beoordeelt de tandarts(specialist) of u in aanmerking komt voor een behandeling met een anti-snurkbeugel.Behandeling van snurken en slaapapneu
Bij duidelijke beperkingen van de doorgankelijkheid van de neus- en keelholte kan een operatie door de kno-arts worden overwogen. Bij een ernstige vorm van slaapapneu, wordt in de regel Continuous Positive Airway Pressure (CPAP) toegepast. Men slaapt dan met een masker, waarmee door een apparaat via een slang, lucht in de neus wordt geblazen waardoor de bovenste luchtweg minder geneigd is dicht te vallen. Een nadeel van deze behandeling is het geringe comfort bij het gebruik van het CPAP-apparaat waardoor de therapietrouw vaak te wensen overlaat. Een andere, tandheelkundige behandeling, die veelal beter door de patiënt wordt verdragen, is een anti-snurkbeugel. De meest effectieve anti-snurkbeugel is het zogenaamde Mandibulaire Repositie Apparaat (MRA). Deze uitneembare anti-snurkbeugel houdt de onderkaak ’s nachts naar voren waardoor de keelholte openblijft en de doorgankelijkheid beter gewaarborgd blijft. Het snurken en de apneu nemen daardoor af. Anti-snurkbeugels worden het meestal toegepast bij licht tot ernstig snurken en licht tot matige slaapapneu.Voorkomen van snurken en slaapapneu
U kunt vaak zelf wat doen aan snurken en slaapapneu. U moet dan denken aan:- gewichtsvermindering
- stoppen met roken
- minder alcohol nuttigen
- geen slaapmiddelen gebruiken
- tegengaan van slapen op de rug (bijvoorbeeld met een tennisbal die in de pyjama ter hoogte van het schouderblad wordt ingenaaid).
Een anti-snurkbeugel (Mandibulair Repositie Apparaat, MRA) wordt vooral gebruikt bij de behandeling van snurken en mild-matig slaapapneu. Deze MRA houdt de onderkaak naar voren waardoor de luchtdoorgankelijkheid van de bovenste luchtweg gewaarborgd blijft. Het snurken en slaapapneu nemen daardoor af of verdwijnen.
Diagnostiek voorafgaand aan de behandeling
Voorafgaand aan de behandeling met een MRA, onderzoekt uw tandarts(specialist) de conditie van uw gebit, de omliggende weefsels en de manier waarop uw tanden en kiezen op elkaar komen. Verder wordt beoordeeld of er sprake is van kaakklachten die van invloed kunnen zijn op de behandeling. Een MRA is minder of zelfs niet geschikt voor mensen met een beperkte mondopening, een verhoogde braakreflex, een kunstgebit of een slechte conditie van gebit en omgevende weefsels.
Afdruk en beetregistratie van uw gebit
Uw tandarts (-specialist) maakt gebitsafdrukken en een beetregistratie. Aan de hand van deze afdrukken maakt een tandtechnicus het MRA voor u op maat. Het MRA wordt meestal gemaakt van harde, doorzichtige kunststof. De wijze waarop de snurkbeugel zijn houvast aan uw gebit ontleent kan per type MRA verschillen. Het MRA kan uit één stuk bestaan (monobloc) of uit twee stukken (voor de boven- en onderkaak), die met elkaar verbonden zijn door middel van elastiekjes, een schroef of een ander soort verbinding. Als het MRA klaar is, krijgt u deze met de nodige instructies mee naar huis. Daarna volgen er afspraken om het MRA indien nodig bij te stellen en de werking ervan te controleren. Verder is het erg belangrijk dat een tandarts(-specialist) uw gebit regelmatig controleert op eventuele neveneffecten van de behandeling.